20 december 2019
Beleef de winter met MooiFlevoland
Het moet maar eens gezegd: winter is het ondergeschoven kindje van moeder natuur. Naar de lente wordt gesnakt, vanwege het prille karakter en het nieuwe begin. De zomer? Die wordt hartelijk omarmd bij binnenkomst en iedereen danst joviaal mee in de polonaise van badmode en buitenleven. De herfst wordt geprezen met oogstfeesten, paddenstoelen en de vogeltrek, allen omlijst door fraaie herfstkleuren.
En de winter? De winter kent geen warm onthaal. Met de lampionnen tijdens Sint-Maarten stappen we zingend de feestperiode in en laten we wel wezen: het begin van de winter op 21 december is weinig meer dan een anonieme datum die wegvalt tussen Halloween, pakjesavond, kerst en de jaarwisseling. Waarschijnlijk gaat het begin van de winter onopgemerkt voorbij, vanwege een eindejaarsborrel of een laten-we-dit-jaar-nog-even-afspreken-dinertje met vrienden. De winter komt onopvallend binnen, volledig overstemd door wat we het “najaar” noemen.
In januari is de feestperiode voorbij: de scholen beginnen weer, het leed van de wereld is gedragen op Blue Monday en de banksaldo’s zijn pijnlijk voelbaar na een royaal december. Wie de roes van zich heeft afgeschud en eens goed om zich heen kijkt, ziet een andere wereld dan er voor het najaar was: er zijn geen blaadjes meer en amper dieren. Met een stille aftocht zijn de meeste dieren in diepe winterslaap vertrokken. Ook bomen en planten zijn kaal om hun energie te sparen. In deze tijd kan het goed koud zijn, maar toch ook regenachtig. Het ongekleurde namiddaglicht zoals J.C. Bloem dat november toedicht, geldt ook voor januari en februari. De natuur moet daarom spaarzaam zijn met energie en teert op reserves, dus een bruisend leven zit er even niet in. Die rem op het leven is voor sommigen erg voelbaar: de winterdepressie kent een tamelijk groot gevolg.
Toch kent ook de winter zijn jubelmomentjes. Want wat is er fraaier dan een onbetreden pak sneeuw dat over de natuur ligt uitgespreid? Niets. Niemand blijft onberoerd door die sprookjesachtige schoonheid. Een plaatje zó betoverend dat de kille, afstandelijke schoonheid soms lijkt weg te blijven van de werkelijkheid. Alsof het tijdens het kijken al een herinnering wordt. De prachtige sneeuw is even bekend maar gereserveerd, dichtbij maar ongrijpbaar. Als een deja-vu die af en toe vlak bij je is, begeleid door een symfonie van krakende sneeuw onder de moonboots en het snijden van een slee. Op zulke momenten is het tijd voor ijsvrij en sneeuwpret: dan vliegen de ballen, juichen de kinderen en pruttelt de glühwein.
Sneeuw heeft zijn eigen geluid.
Maar de koude dagen zonder sneeuw dan? Ook die kunnen schitterend zijn. Er zijn talloze ochtenden waarop de mist een stadspark of natuurgebied benevelt met een mystieke uitstraling. Zeker als de waterpartijen zich stil houden en bevroren tussen de borders wachten op wat er wel of niet komen gaat.
Ook is er altijd wat te doen in de winter. De agenda staat keurig vol! Trek de wandelschoenen aan en ga er eens op uit. Met een natuurexcursie, kerst-, nieuwjaars- of winterwandeling in het bos, bijvoorbeeld, want de winter is de moeite waard. Wie liever de handjes uit de mouwen steekt, kan bomen planten. Wie qua handjes vooral aandacht voor vingers heeft, kan helpen tellen. Want in de winter wordt er veel geteld: of het nou gaat om bevers, ooievaars, tuinvogels of om riet- en moerasvogels. Tellen is een belangrijk onderdeel van het in kaart brengen van de biodiversiteit, lees daarover meer in dit interview.
En vergeet niet: met de intrede van de winter worden de nachten korter en de dagen langer. Voorzichtig kruipt de winter toe naar een climax die ons houvast schenkt, of hoop. De bolgewassen gunnen prille krokusjes en narcissen, die uit het gras ontspruiten. Het eerste lammetje wordt geboren. Allemaal kleine, fraaie succesjes die gebeuren in de winter.
Maar ja, die succesjes noemen we geen winter. Dat nieuwe leven wordt omschreven als voorjaar. Grotendeels valt dat in de winter, maar via die term wordt de pracht en praal ervan bijgeschreven opgenomen in de boekhouding van de lente.
Ook dat is pijnlijk: na een onzichtbaar begin van de winter wordt de resultaten opgeëist door de lente. Hadden we al eens gezegd dat winter het ondergeschoven kindje is? Of dat streng is of rechtvaardig, dat weten we niet. Het is in ieder geval hard: een stug leven. En misschien verklaart dat ook waarom de sneeuw altijd ongrijpbaar op een afstandje blijft. De winter krijgt maar zelden het respect dat het verdient.
Schuldgevoel nu?
Dat hoeft ook weer niet, hoor. Het is wat het is, toch? Mocht je mee willen genieten van de schoonheid die de winter ons gunt: volg ons dan @MooiFlevoland op Instagram, want daar delen we de mooiste winterfoto’s uit onze timeline in onze stories. Daar kunnen wij ook getagt worden voor onze winter-winactie! Uiteraard doen wij ons best om zoveel mogelijk (hobby-)fotografen te volgen. Daardoor zit de natuur op zijn mooist gewoon in je broekzak. Voor de evenementen die er zijn, check onze agenda en volg ons op Facebook.
Maar vooral hopen we dat de call-to-action duidelijk is: ga er eens op uit. Trek goede wandelschoenen aan en stap in alle rust eens door de Flevolandse natuurgebieden. Zelfs in het meest ondergewaardeerde seizoen is de natuur wonderschoon. Elke reden om het niet te doen, is niet meer dan een smoesje.
Deel deze pagina
